Świątniki 2019 zakończone

 


Galeria FOTO (naciśnij poszczególne linki poniżej) - zapraszamy do przesyłania zbiorów zdjęć ze spotkania.

1. W obiektywie Katarzyny Domagały - "Nacisnij ten link -> "

TUŁACZKA KRESOWIAN- I CO DALEJ? Cz. I

Anna Małgorzata Budzińska-tekst
Katarzyna Pawełczyk-wiersz

Oto stara szafa. Poniemiecka szafa… Zdziwicie się Państwo:
-Cóż ma do rzeczy niemiecka szafa na stronie kresowej?

Ano ma wiele.

Dla Kresowiaków, którzy dotarli do Wrocławia po wojnie, pozbawionych najpotrzebniejszych sprzętów taka szafa była symbolem stabilizacji, ładu, odporności. Przetrzymała zawieruchę wojenną- podobnie jak oni. Z jej skrzypienia można wyobrażać sobie historię, podobnie jak my śledzimy historię w opowieściach naszych przodków.

1-szafa

Otwarcie wystawy "Ukradzione dzieciństwo" przed Dworcem Głównym PKP Wrocław, 30 sierpnia 2019 godz.12.00

W 80 rocznicę wybuchu II wojny światowej 30 sierpnia 2019 o godzinie 12.00 Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu zaprasza na otwarcie wystawy „Ukradzione dzieciństwo”.

​Ekspozycja przygotowana przez Instytut Pamięci Narodowej ukazuje życie dzieci od okresu międzywojennego do zakończenia II wojny światowej. Pokazuje jak wyglądało ich życie, a także jak zmieniło się w czasie wojny.

Okres dzieciństwa, który został brutalnie przerwany przez politykę terroru prowadzoną przez okupantów, pozostawił w ich życiu ogromną traumę. Ekspozycja odnosi się do losów dzieci z różnych mniejszości narodowych II Rzeczypospolitej w tym: Żydów, Romów, Ukraińców, Białorusinów, Poleszuków, Karaimów, Ormian, Hucułów, a także do traumatycznych przeżyć związanych z gettem, obozem, przymusową pracą, deportacjami, egzekucjami itd.​

Brutalnie przerwane przez wojnę i okupację dzieciństwo pozostawiło w ich życiu ogromną traumę. Historia „ukradzionego” polskim dzieciom dzieciństwa nie kończy się w 1945 r. – ocalałe z pożogi wojennej okaleczone fizycznie i psychicznie zarażały one swoimi przepełnionymi grozą wspomnieniami kolejne pokolenia Polaków, przenosząc wojenną traumę do czasów współczesnych.

Wystawa podzielona jest na siedem części, które obrazują dzieci w różnych rolach życiowych:

I Dzieci – życie przedwojennych dzieci, w tym mniejszości; II Obrońcy; III Oszukani?; IV Ofiary; V Obserwatorzy; VI Okaleczeni; VII Emigranci.

Wystawa będzie eksponowana przy ul. J. Piłsudskiego przed Dworcem​ Głównym PKP do 7 października. br.

Wstęp wolny.

Jerzy Rudnicki

Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej – KŚZpNP
we Wrocławiu

Ratowanie cmentarzy Kresowych

W 2019 roku Towarzystwo Miłośników Kultury Kresowej już dziesiąty raz realizuje prace związane z ratowaniem starych cmentarzy rzymsko-katolickich na terenie Ukrainy.

Prowadzimy prace porządkowe i remontowe w kilku miejscach za naszą wschodnią granicą. Corocznymi, systematycznymi działaniami objęte są miejsca spoczynku naszych przodków na Wołyniu (m.in. w miejscowości Niemila), a także w miejscowościach Kołomyja, Zimna Woda, Jampil i Stare Sioło.

Otrzymane w bieżącym roku dotacje instytucji pozwalają na realizację kolejnych, poważnych etapów działań na kilku z powyżej wymienionych cmentarzach.

Jednym z zaplanowanych przez Towarzystwo w br. projektów jest zadanie realizowane w ramach programu dotacyjnego „Polskie dziedzictwo kulturowe za granicą - wolontariat 2019” pod nazwą własną „Ratowanie kresowych cmentarzy 2019 poprzez wolontariat”.

Projekt powyższy dofinansowano ze środków Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika w wysokości 79,8 % planowanych kosztów.

cdn po rozwinięciu artykułu

Z KRESÓW DO WROCŁAWIA- MATKA BOŻA POCIESZENIA ZE LWOWA

Anna Małgorzata Budzińska

Odwiedziłam kolejną naszą Madonnę z Kresów.

1-M.B. Pocieszenia

Z KRESÓW DO WROCŁAWIA- MATKA BOŻA ZWYCIĘSKA Z MARIAMPOLA

Anna Małgorzata Budzińska

Zaczynam nowy cykl kresowych artykułów. To będą tylko cztery odcinki, ale jakże ważne dla Kresowian!

Najczęściej pisałam o ikonach, obrazach chrześcijańskich malowanych na drewnie.

Teraz opiszę losy maryjnych obrazów malowanych na płótnie. Nie jest jednak ważna technika, nie ważny jest rozmiar, ani nawet artystyczny aspekt tych dzieł. Ważna jest ich duchowa siła i ważna jest droga jaką te wizerunki przeszły, ważni są też ludzie, dla których te obrazy były wyjątkowe, cudowne.

Przypomnijmy sobie historię. Po II wojnie światowej całe rzesze naszych rodaków musiały opuścić Kresy. Opuszczali swoje domy, swoje wioski i miasta, swoje kościoły. Wyjeżdżali nie ze swojej woli, wyjeżdżali pod przymusem, w towarowych wagonach, w strasznych warunkach. Radzieccy żołnierze ponaglali, krzyczeli, sprawdzali bagaże, grozili karabinami nieposłusznym. Ludzie jechali do nowej Ojczyzny, ale nie wiedzieli co ich tam czeka. Mogli zabrać ze sobą najpotrzebniejsze do życia rzeczy. W wielu przypadkach okazały się nimi również święte obrazy, które dodawały im otuchy i nadziei, a na miejscu pozwoliły tworzyć swoją tożsamość w nowych warunkach.

Na Dolnym Śląsku mamy wiele takich obrazów, a w samym Wrocławiu cztery czczone wizerunki Najświętszej Maryi Panny.
Postanowiłam odwiedzić cztery sanktuaria, gdzie znalazły schronienie nasze kresowe Madonny. Taki coniedzielny kościołing z mszą.

Zacznę od Matki Bożej Zwycięskiej z Mariampola oraz od Kresowian związanych z tym obrazem.

1-obraz MB Zwycięskiej

Trembowla, jej mieszkańcy - w historii i w oczach Kresowian

Anna Małgorzata Budzińska

Trembowla. Dziwna nazwa, ale nie dla wszystkich. W staroruskim języku „tierebiti” znaczy „karczować”. Ci którzy tam byli wiedzą, że miasto otoczone jest lasami i wszędzie mnóstwo zieleni. Żeby powstała ta miejscowość trzeba było wykarczować połać bujnego lasu, który tam był- stąd nazwa Trembowla.

Z tego miasta pochodziła pani Izabela Olejnik i dzięki zdjęciom z jej albumu możemy przyjrzeć się ówczesnym tam ludziom i okolicy.

1- Piknik pod zamkiem-na dole, pierwsza z prawej Izabela Olejnik

IKONA UKRZYŻOWANIA

Anna Małgorzata Budzińska

Prawosławne ikony ukrzyżowania ukazują nam pokój śmierci Chrystusowej, zachodnie ukrzyżowania pokazują męczeńską śmierć człowieka - ale rzeczywistość łączy jedno i drugie.

Na Wschodzie Ukrzyżowany nigdy nie przedstawia realizmu wycieńczonego i martwego ciała. Zmarły jest spokojny, jakby spał. Jezus nie nosi cierniowej korony. Kyrios nie traci nic ze swojej królewskiej szlachetności, zachowuje swój majestat.

JEZUS przedstawiony jest jako Ten, który w wolności umiera na krzyżu i w darze daje nam samego Siebie. „Nikt nie zabiera mi życia, lecz Ja sam je oddaję” (J 10,18).

Gest otwartych dłoni podkreśla Jego brak oporu i gotowość wydania samego siebie. Jezus nie jest zmiażdżony cierpieniem i opuszczony, widzimy Go natomiast pełnego chwały.

Ikona ostatniej wieczerzy

Anna Małgorzata Budzińska

Jeżeli będziemy szukać ikony Ostatniej Wieczerzy na ikonostasie w cerkwi, nie trudno będzie zauważyć, że zajmuje ona zawsze bardzo eksponowane miejsce – nad centralnymi drzwiami, w jednej linii z innymi ikonami, a mianowicie z ikoną Zwiastowania i Ukrzyżowania.

Ostatnia wieczerza to ostatnia uczta Jezusa Chrystusa z apostołami.