„OD ZBARAŻA DO WROCŁAWIA - NA CZARNYM TATARSKIM SZLAKU” - książka Mieczysława Szustakowskiego

Anna Małgorzata Budzińska

1-Książka

„Szanujmy wspomnienia, smakujmy ich treść, nauczmy się je cenić…” – chyba wszyscy pamiętamy i lubimy tę piosenkę Skaldów. Dlatego też próbujmy spisywać i utrwalać wspomnienia, tak jak zrobił to Pan Mieczysław Szustakowski.


2-Mieczysław Szustakowski

Książka jest obszerna, obejmuje zarówno dzieciństwo jak i późniejsze lata życia Pana profesora. Tak jak wskazuje tytuł książki wspomnienia dotyczą zarówno kresowych ziem- Zbaraża i okolic, jak i powojennych losów autora – w Żeliszowie, Jeleniej Górze i we Wrocławiu.

Ratujemy cmentarze kresowe 2021 – trzeci etap

Ratujemy cmentarze kresowe 2021 – trzeci etap

Fot. 1 Krzyż na mogile maszynisty kolejowego Dobrzańskiego na cmentarzu w Starym Siole

Trzeci etap tegorocznej (2021 r.) akcji remontu i porządkowania cmentarzy kresowych na Ukrainie zorganizowany przez Towarzystwo Miłośników Kultury Kresowej zaplanowany jest na okres 06-14.11.2021 r.

W tym czasie grupa wolontariuszy wyjedzie na Ukrainę z zebranymi w Polsce zniczami, aby je zawieźć i zapalić na remontowanych cmentarzach w Kołomyi, Starym Siole i Zimnej Wodzie. Ponieważ czas wyjazdu obejmuje także dzień 11 listopada będziemy uczestniczyć w obchodach Święta Niepodległości we Lwowie (katedra i cmentarz Orląt).


Fot. 2 Wolontariusze TMKK składają znicze i wiązankę na Cmentarzu Orląt (rok 2019)

List od Czytelniczki

Witam,

na cmentarzu w Starym Siole znajduje się grób mojej praprapraprababki Anieli Filarskiej zd. Mazurkiewicz (1803-1870).

W 2011 został odnotowany na portalu nieobecni.com.pl (http://nieobecni.com.pl/index.php?s=grob&id=169688). Brak go jednak w wykazie na Państwa stronie z 2020.

Prawdopodobnie przez ten czas z grobu spadła tabliczka z danymi, gdyż sam pomnik jest w spisie (grób kamienny z krzyżem żeliwnym o oznaczeniu L-14; lokalizację ustaliłam na podstawie widocznego na zdjęciach z 2011 zaraz za nim nagrobka Ludwiki Ujejskiej).

Jeśli tamta tabliczka z grobu nie znalazła się przy pracach porządkowych, chciałabym ufundować nową do zamontowania podczas kolejnej edycji akcji, aby grób nie był bezimienny.

Pozdrawiam
Marie-Dagmar Łuczyńska

ODWIECZNA LUDZKA TUŁACZKA

Anna Małgorzata Budzińska

Temat wciąż przerażająco aktualny- ludzie na granicy. Już nieraz pisałam o tułaczce kresowej we wspomnieniach, jednak wciąż trzeba do tego wracać, bo współczujemy naszym przodkom, a nie widzimy udręki ludzi współcześnie.

Emigranci, wysiedleńcy, wypędzeni, deportowani, przesiedleńcy, uciekinierzy- jak zwał tak zwał, faktem jest, że ludzie muszą nieraz się przemieszczać w poszukiwaniu bezpieczeństwa, warunków do życia, polepszenia bytu, lub przymusowo, z nakazu władzy, w obronie życia.

Działo się tak od wielu wieków i dzieje się nadal. Powody są różne, a ludzka tułaczka wciąż wygląda smutno, nieraz tragicznie.
Inspiracją do napisania tego artykułu są wydarzenia na naszej granicy z Białorusią. Cokolwiek by nie mówić o politycznych przyczynach to efekt jest jednoznaczny- ludzie cierpią, a nawet umierają.

W takim niby religijnym kraju zapomina się o ważnych słowach Jezusa: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25,40). Wysiłek podejmowany ze względu na Jezusa dla konkretnej osoby przynosi owoce zmieniające rzeczywistość na zawsze! A u nas co?!... Nie bądźmy obojętni!

1-ewangelia

Ratujemy cmentarze kresowe 2021 – drugi etap – dzień 7

Dzisiejszy piątek (17.09.2021) to ostatni dzień drugiego etapu pracy na cmentarzach kresowych tegorocznej akcji Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej.

Zakończyliśmy pracę na cmentarzu w Zimnej Wodzie i chyba w samą porę bo po południu rozpadało się na dobre.

Zdążyliśmy jednak w bezdeszczowej porze uporządkować kilka kolejnych mogił.

Agnieszka wycięła wysokie zarośla przy mogile Jana Ptaszyńskiego, Pawła i Rozalii Schlöser, Heleny Szoniowskiej z Leśków oraz na kilku grobach w rejonie kaplicy.

Fot. 1 Odchwaszczona mogiła Jana Ptaszyńskiego i Schlöserów


Fot. 2 Mogiła Heleny Szoniowskiej z Leśków

Przemek z Maćkiem poszli „w dół” cmentarza i uporządkowali otoczenie grobowca Müllerów, Messnerów (Johan ojciec i Johan syn), Ferdinanda Assmanna i kilku następnych w tym rejonie.

Przy okazji natrafili na leżącą w trawie tabliczkę nagrobną Ludwika Pankiewicza, którą musimy zabrać do kraju, aby ją „zregenerować” i przywieźć z powrotem przy następnych działaniach.