Walne zgromadzenie

 


Po rozwinięciu artykułu będzie można zapoznać się z Regulaminem Walnego Zgromadzenia
 

Z KRESÓW DO WROCŁAWIA- MATKA BOŻA ZWYCIĘSKA Z MARIAMPOLA

Anna Małgorzata Budzińska

Zaczynam nowy cykl kresowych artykułów. To będą tylko cztery odcinki, ale jakże ważne dla Kresowian!

Najczęściej pisałam o ikonach, obrazach chrześcijańskich malowanych na drewnie.

Teraz opiszę losy maryjnych obrazów malowanych na płótnie. Nie jest jednak ważna technika, nie ważny jest rozmiar, ani nawet artystyczny aspekt tych dzieł. Ważna jest ich duchowa siła i ważna jest droga jaką te wizerunki przeszły, ważni są też ludzie, dla których te obrazy były wyjątkowe, cudowne.

Przypomnijmy sobie historię. Po II wojnie światowej całe rzesze naszych rodaków musiały opuścić Kresy. Opuszczali swoje domy, swoje wioski i miasta, swoje kościoły. Wyjeżdżali nie ze swojej woli, wyjeżdżali pod przymusem, w towarowych wagonach, w strasznych warunkach. Radzieccy żołnierze ponaglali, krzyczeli, sprawdzali bagaże, grozili karabinami nieposłusznym. Ludzie jechali do nowej Ojczyzny, ale nie wiedzieli co ich tam czeka. Mogli zabrać ze sobą najpotrzebniejsze do życia rzeczy. W wielu przypadkach okazały się nimi również święte obrazy, które dodawały im otuchy i nadziei, a na miejscu pozwoliły tworzyć swoją tożsamość w nowych warunkach.

Na Dolnym Śląsku mamy wiele takich obrazów, a w samym Wrocławiu cztery czczone wizerunki Najświętszej Maryi Panny.
Postanowiłam odwiedzić cztery sanktuaria, gdzie znalazły schronienie nasze kresowe Madonny. Taki coniedzielny kościołing z mszą.

Zacznę od Matki Bożej Zwycięskiej z Mariampola oraz od Kresowian związanych z tym obrazem.

Trembowla, jej mieszkańcy - w historii i w oczach Kresowian

Anna Małgorzata Budzińska

Trembowla. Dziwna nazwa, ale nie dla wszystkich. W staroruskim języku „tierebiti” znaczy „karczować”. Ci którzy tam byli wiedzą, że miasto otoczone jest lasami i wszędzie mnóstwo zieleni. Żeby powstała ta miejscowość trzeba było wykarczować połać bujnego lasu, który tam był- stąd nazwa Trembowla.

Z tego miasta pochodziła pani Izabela Olejnik i dzięki zdjęciom z jej albumu możemy przyjrzeć się ówczesnym tam ludziom i okolicy.

IKONA UKRZYŻOWANIA

Anna Małgorzata Budzińska

Prawosławne ikony ukrzyżowania ukazują nam pokój śmierci Chrystusowej, zachodnie ukrzyżowania pokazują męczeńską śmierć człowieka - ale rzeczywistość łączy jedno i drugie.

Na Wschodzie Ukrzyżowany nigdy nie przedstawia realizmu wycieńczonego i martwego ciała. Zmarły jest spokojny, jakby spał. Jezus nie nosi cierniowej korony. Kyrios nie traci nic ze swojej królewskiej szlachetności, zachowuje swój majestat.

JEZUS przedstawiony jest jako Ten, który w wolności umiera na krzyżu i w darze daje nam samego Siebie. „Nikt nie zabiera mi życia, lecz Ja sam je oddaję” (J 10,18).

Gest otwartych dłoni podkreśla Jego brak oporu i gotowość wydania samego siebie. Jezus nie jest zmiażdżony cierpieniem i opuszczony, widzimy Go natomiast pełnego chwały.

Ikona ostatniej wieczerzy

Anna Małgorzata Budzińska

Jeżeli będziemy szukać ikony Ostatniej Wieczerzy na ikonostasie w cerkwi, nie trudno będzie zauważyć, że zajmuje ona zawsze bardzo eksponowane miejsce – nad centralnymi drzwiami, w jednej linii z innymi ikonami, a mianowicie z ikoną Zwiastowania i Ukrzyżowania.

Ostatnia wieczerza to ostatnia uczta Jezusa Chrystusa z apostołami.