Tobą naród się zachwyca.
Tyle aktów tu pamięci,
że aż łza się w oku kręci.
Na cmentarzach
tyle polskich tu pomników
ludzi prostych i uczonych,
przez Stalina rozstrzelanych.

I tęsknimy za tą ziemią
naszą polską ukochaną,
Ty nie będziesz zapomnianą,
bo tu nasze są korzenie
i nie pójdą w zapomnienie.
I będziemy Cię odwiedzać
jak rodzinę tuż za miedzą.
Żeby dzieci pamiętały
i Lwów ciągle wspominały.

Franciszka Targońska zd. Pundyk
Natalin 2012