Pamiętajmy o Kresach - Białawy Małe - uroczystość odsłonięcia tablicy
Na uroczystość przybyli potomkowie założycieli kaplicy , tablice odsłoniła Pani Michalina Goch (kresowianka) która przez kilkanaście lat sprawowała pieczę nad kaplica.Po uroczystej mszy świętej Stowarzyszenie ugościło przyjezdnych pierogami itp...
Izabela Fojt
STOWARZYSZENIE NA RZECZ ROZWOJU WSI BIAŁAWY I BIAŁAWY MAŁE.
STOWARZYSZENIE OD KILKU LAT STARA SIĘ KULTYWOWAĆ TRADYCJE KRESOWE, ROK TEMU W NASZEJ KAPLICY POŚWIĘCONO TABLICE NA CZEŚĆ NASZYCH DZIADKÓW I PRADZIADKÓW(PRZESIEDLEŃCÓW) GŁÓWNIE Z KRESÓW .
Poniżej historia kaplicy
PW. NAWIEDZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W BIAŁAWACH MAŁYCH
Jest 1945r. – koniec II wojny światowej i wielki exodus Polaków z Kresów Wschodnich do Polski. Pierwszy transport kolejowy z repatriantami z woj. tarnopolskiego przybył do Wińska w grudniu 1945r a następne już wiosną 1946r.
Kilka rodzin przyjechało wiosną w 1957r. Ostatecznie w Białawach i Białawach Małych osiedlili się Polacy z woj. tarnopolskiego ze wsi: Turówka, Bogdanówka, Ostapie, Rosochwaciec, Skałat, Tarnoruda, Monastyrycha, Kaczanówka.
Były to rodziny:
Przybyli zajmowali poniemieckie domy, próbowali żyć w nowym miejscu na ziemi a pierwszym ich krokiem była adaptacja poniemieckiej gospody na dom modlitwy.
Anna Heś i Tekla Zając pobieliły pomieszczenie, odświeżyły je, ktoś przyniósł kredens, stół, krzesło (niemieckie domy były umeblowane).
W centralnej części głównej ściany umieszczono obraz Matki Bożej Bolesnej, z Kościoła w Bogdanówce przywieziony przez rodzinę Kazimierza Fojt. Z tego kościoła przywieziono ok. 51 szt przedmiotów min: figurkę Niepokalanej, obrusy, sztandary, alby, komże, baldachimy, krzyż procesyjny, figurkę Jezusa Zmartwychwstałego, dywany, ornaty, ewangelię, lichtarze (mosiężne, srebrne, potrójne), monstrancję, kielich, patenę, dzwonki itp…
Z kościoła z Turówki przywieziono min. : chorągwie (zielone, czarne, białe), ornaty, alby, komże, obrusy, krzyż, dzwonki, duży dzwon. Dzwon ten był ukryty w skrzyni ze zbożem i przywiozły go rodziny: Jana Gocha Mikołaja Hrycaja oraz Karoliny Fojt.
W czasie transportu dzwon uległ pęknięciu, mimo tego powieszono go na drewnianej dzwonnicy, którą wybudowano pod kierunkiem Jana Gocha.
W późniejszych latach wymurowano dzwonnicę, która istnieje do dnia dzisiejszego . Ks. Zdzisław Olszewski z Radą Parafialną podjęli decyzję o odnowieniu dzwonu co oznaczało likwidację pęknięcia.
Stąd na pamiątkę tego wydarzenia istnieje na dzwonie data i napis: IMIĘ MOJE MARYJA - BIAŁAWA 1965R”. W 2005r Ryszard Ochap dokonał renowacji dzwonu, przywrócił mu dawny blask, a dźwięk jego towarzyszy mieszkańcom wsi w ich ostatniej ziemskiej drodze.
Ołtarz do kaplicy podarował ks. Józef Jagielski z bocznej nawy kościoła w Barkowie. Rodzina Piotra i Marii Lis ufundowała obraz, który widnieje aktualnie w ołtarzu. Obraz Matki Bożej Bolesnej zawisł na ścianie po lewej stronie ołtarza.
Po prawej umieszczono obraz Serce Pana Jezusa wykonany na zamówienie ks. Zdzisława Olszewskiego. Fundatorami tabernakulum byli: Anna Andrusyna, Maria Półtorak, Anna Lachowicz, Michał Goch.
Pierwszy krzyż przed kaplicą postawili min. : Szymon Lis, Józef Półtorak, Kazimierz Fojt, Jan Goch. Pierwsza komunia święta odbyła się w 1947r. Chorągwie (czarne)zakupiła Anna Lachowicz, dzwonek mszalny ufundowała Anna Lis, która również szyła komże ministrantom.
Fundatorami szat liturgicznych, obrusów, obrazów, serwet są: Anna Lis, Maria Szymczyszyn, Anna Adamczak, Helena Heś, Jadwiga Hrycaj, Michalina Goch, Zofia Goch, Anna Lachowicz, Janina Fojt.
Opiekę nad nimi sprawowały Jadwiga Hrycaj później Michalina Goch aż do momentu jej przeprowadzki. Obecnie piecze nad Kaplicą sprawuje Rada Parafialna: Jadwiga Rosa, Zdzisław Lis, Ryszard Ochap, Adam Szymczyszyn, Jan Dudek, Lucyna Bogdał .
Okna w kaplicy wykonał Eugeniusz Fojt a witrażami zajęli się Michał Żorniak i Adam Szymczyszyn.
Drewniane meble i stół ofiarny, krzesła, fotel oraz taborety wykonał Franciszek Domagała a ciemnicę i Krzyż do Bożego Grobu - Rajmund Domagała.
Rolę kościelnych pełnili: Mikołaj Procyszyn, Kazimierz Fojt, Michał Procyszyn i Michał Goch.
Do ok. 1960r. w Kaplicy działała fisharmonia na której grał Józef Lachowicz – społecznik, animator kultury. Potem instrument uległ zniszczeniu. Do muzycznej oprawy mszy świętej wrócił dopiero ks. Tadeusz Nowak.
W 2005r. instrument muzyczny podarowali Piotr i Helena Lis. Obecne organy ufundowali parafianie wraz z proboszczem ks. Mariuszem Grzesiowskim i organistą Henrykiem Leśniewskim.
Przez długie lata Panowie Michał Procyszyn i Michał Goch byli „filarami” Kaplicy. Swoimi silnymi dźwięcznymi głosami wspomagali kapłanów w czasie mszy świętej. Intonowali pieśni, modlitwy, organizowali oprawę uroczystości Kościelnych, wizyt biskupów , towarzyszyli umarłym sąsiadom w ich ostatniej drodze.
Stowarzyszenie na rzecz rozwoju wsi Białawy i Białawy Małe posadziło krzewy ozdobne dookoła Kaplicy, ufundowało portret św. Jana Pawła II, flagi (maryjna, papieska, narodowa) oraz zadaszenie (które wykonał Andrzej Heś).
Różaniec i krzyż przywieziono z pielgrzymek do Łagiewnik i Częstochowy. Z inicjatywy Stowarzyszenia parafianie zakupili metalowe kwietniki które wykonał Krzysztof Lipińsk miejscowy kowal, artysta.
Organista Henryk Leśniewski ufundował dzwonki mszalne. Nowe oświetlenie (kinkiety) wymienił proboszcz ks. Mariusz Grzesiowski.
Proboszczowie parafii Barkowo którzy mieli pieczę nad kaplicą w Białawach Małych od 1946r:
Wspomnień wysłuchała i spisała Jania Fojt
Białawy Małe czerwiec 2014
ZAPRASZAMY RÓWNIEŻ DO OBEJRZENIA NASZEJ STRONY NA FACEBOOKU:
https://www.facebook.com/stowarzyszeniebialawy
Jest 1945r. – koniec II wojny światowej i wielki exodus Polaków z Kresów Wschodnich do Polski. Pierwszy transport kolejowy z repatriantami z woj. tarnopolskiego przybył do Wińska w grudniu 1945r a następne już wiosną 1946r.
Kilka rodzin przyjechało wiosną w 1957r. Ostatecznie w Białawach i Białawach Małych osiedlili się Polacy z woj. tarnopolskiego ze wsi: Turówka, Bogdanówka, Ostapie, Rosochwaciec, Skałat, Tarnoruda, Monastyrycha, Kaczanówka.
Były to rodziny:
Jana i Karoliny Fojt,
Michał i Anna Lis,
Piotra i Marii Lis,
Józefa i Marii Stolickich,
Mikołaja i Anny Heś,
Jana i Tekli Zając,
Michała i Marii Dudar,
Antoniego i Pauliny Jaroń,
Rodzina Koroluków,
Franciszka i Tekli Goch,
Michała i Anny Lachowicz,
Mikołaja i Katarzyny Hrycaj,
Jana i Marii Goch,
Rodzina Olejników,
Jana i Anny Mielnik,
Andrzeja i Katarzyny Glińskich,
Jana i Emilii Piórko,
Jana i Anieli Rom,
Antoniego i Agnieszki Piestrak,
Michała i Józefy Gołąb,
Mariana i Pauliny Skrobińskich,
Piotra i Anny Andrusyna,
Mikołaja i Elżbiety Procyszyn,
Piotra i Marii Michalina,
Adama i Genowefy Wencel,
Rodzina Łupkowskich,
Kazimierza i Marii Fojt,
Adolfa i Zenobii Fojt,
Szymona i Marii Lis,
Tomasza i Marii Rosół,
Piotra i Anny Szymczyszyn,
Bazylego i Katarzyny Szymczyszyn,
Józefa i Marii Półtorak,
Anny Lis z synem Stanisławem,
Rodzina Wilków,
Zofii Bednarz z córkami Wandą i Stanisławą,
Marii Żorniak z synem Michałem
Rodzina Kielniarzy,
Michał i Anna Lis,
Piotra i Marii Lis,
Józefa i Marii Stolickich,
Mikołaja i Anny Heś,
Jana i Tekli Zając,
Michała i Marii Dudar,
Antoniego i Pauliny Jaroń,
Rodzina Koroluków,
Franciszka i Tekli Goch,
Michała i Anny Lachowicz,
Mikołaja i Katarzyny Hrycaj,
Jana i Marii Goch,
Rodzina Olejników,
Jana i Anny Mielnik,
Andrzeja i Katarzyny Glińskich,
Jana i Emilii Piórko,
Jana i Anieli Rom,
Antoniego i Agnieszki Piestrak,
Michała i Józefy Gołąb,
Mariana i Pauliny Skrobińskich,
Piotra i Anny Andrusyna,
Mikołaja i Elżbiety Procyszyn,
Piotra i Marii Michalina,
Adama i Genowefy Wencel,
Rodzina Łupkowskich,
Kazimierza i Marii Fojt,
Adolfa i Zenobii Fojt,
Szymona i Marii Lis,
Tomasza i Marii Rosół,
Piotra i Anny Szymczyszyn,
Bazylego i Katarzyny Szymczyszyn,
Józefa i Marii Półtorak,
Anny Lis z synem Stanisławem,
Rodzina Wilków,
Zofii Bednarz z córkami Wandą i Stanisławą,
Marii Żorniak z synem Michałem
Rodzina Kielniarzy,
Przybyli zajmowali poniemieckie domy, próbowali żyć w nowym miejscu na ziemi a pierwszym ich krokiem była adaptacja poniemieckiej gospody na dom modlitwy.
Anna Heś i Tekla Zając pobieliły pomieszczenie, odświeżyły je, ktoś przyniósł kredens, stół, krzesło (niemieckie domy były umeblowane).
W centralnej części głównej ściany umieszczono obraz Matki Bożej Bolesnej, z Kościoła w Bogdanówce przywieziony przez rodzinę Kazimierza Fojt. Z tego kościoła przywieziono ok. 51 szt przedmiotów min: figurkę Niepokalanej, obrusy, sztandary, alby, komże, baldachimy, krzyż procesyjny, figurkę Jezusa Zmartwychwstałego, dywany, ornaty, ewangelię, lichtarze (mosiężne, srebrne, potrójne), monstrancję, kielich, patenę, dzwonki itp…
Z kościoła z Turówki przywieziono min. : chorągwie (zielone, czarne, białe), ornaty, alby, komże, obrusy, krzyż, dzwonki, duży dzwon. Dzwon ten był ukryty w skrzyni ze zbożem i przywiozły go rodziny: Jana Gocha Mikołaja Hrycaja oraz Karoliny Fojt.
W czasie transportu dzwon uległ pęknięciu, mimo tego powieszono go na drewnianej dzwonnicy, którą wybudowano pod kierunkiem Jana Gocha.
W późniejszych latach wymurowano dzwonnicę, która istnieje do dnia dzisiejszego . Ks. Zdzisław Olszewski z Radą Parafialną podjęli decyzję o odnowieniu dzwonu co oznaczało likwidację pęknięcia.
Stąd na pamiątkę tego wydarzenia istnieje na dzwonie data i napis: IMIĘ MOJE MARYJA - BIAŁAWA 1965R”. W 2005r Ryszard Ochap dokonał renowacji dzwonu, przywrócił mu dawny blask, a dźwięk jego towarzyszy mieszkańcom wsi w ich ostatniej ziemskiej drodze.
Ołtarz do kaplicy podarował ks. Józef Jagielski z bocznej nawy kościoła w Barkowie. Rodzina Piotra i Marii Lis ufundowała obraz, który widnieje aktualnie w ołtarzu. Obraz Matki Bożej Bolesnej zawisł na ścianie po lewej stronie ołtarza.
Po prawej umieszczono obraz Serce Pana Jezusa wykonany na zamówienie ks. Zdzisława Olszewskiego. Fundatorami tabernakulum byli: Anna Andrusyna, Maria Półtorak, Anna Lachowicz, Michał Goch.
Pierwszy krzyż przed kaplicą postawili min. : Szymon Lis, Józef Półtorak, Kazimierz Fojt, Jan Goch. Pierwsza komunia święta odbyła się w 1947r. Chorągwie (czarne)zakupiła Anna Lachowicz, dzwonek mszalny ufundowała Anna Lis, która również szyła komże ministrantom.
Fundatorami szat liturgicznych, obrusów, obrazów, serwet są: Anna Lis, Maria Szymczyszyn, Anna Adamczak, Helena Heś, Jadwiga Hrycaj, Michalina Goch, Zofia Goch, Anna Lachowicz, Janina Fojt.
Opiekę nad nimi sprawowały Jadwiga Hrycaj później Michalina Goch aż do momentu jej przeprowadzki. Obecnie piecze nad Kaplicą sprawuje Rada Parafialna: Jadwiga Rosa, Zdzisław Lis, Ryszard Ochap, Adam Szymczyszyn, Jan Dudek, Lucyna Bogdał .
Okna w kaplicy wykonał Eugeniusz Fojt a witrażami zajęli się Michał Żorniak i Adam Szymczyszyn.
Drewniane meble i stół ofiarny, krzesła, fotel oraz taborety wykonał Franciszek Domagała a ciemnicę i Krzyż do Bożego Grobu - Rajmund Domagała.
Rolę kościelnych pełnili: Mikołaj Procyszyn, Kazimierz Fojt, Michał Procyszyn i Michał Goch.
Do ok. 1960r. w Kaplicy działała fisharmonia na której grał Józef Lachowicz – społecznik, animator kultury. Potem instrument uległ zniszczeniu. Do muzycznej oprawy mszy świętej wrócił dopiero ks. Tadeusz Nowak.
W 2005r. instrument muzyczny podarowali Piotr i Helena Lis. Obecne organy ufundowali parafianie wraz z proboszczem ks. Mariuszem Grzesiowskim i organistą Henrykiem Leśniewskim.
Przez długie lata Panowie Michał Procyszyn i Michał Goch byli „filarami” Kaplicy. Swoimi silnymi dźwięcznymi głosami wspomagali kapłanów w czasie mszy świętej. Intonowali pieśni, modlitwy, organizowali oprawę uroczystości Kościelnych, wizyt biskupów , towarzyszyli umarłym sąsiadom w ich ostatniej drodze.
Stowarzyszenie na rzecz rozwoju wsi Białawy i Białawy Małe posadziło krzewy ozdobne dookoła Kaplicy, ufundowało portret św. Jana Pawła II, flagi (maryjna, papieska, narodowa) oraz zadaszenie (które wykonał Andrzej Heś).
Różaniec i krzyż przywieziono z pielgrzymek do Łagiewnik i Częstochowy. Z inicjatywy Stowarzyszenia parafianie zakupili metalowe kwietniki które wykonał Krzysztof Lipińsk miejscowy kowal, artysta.
Organista Henryk Leśniewski ufundował dzwonki mszalne. Nowe oświetlenie (kinkiety) wymienił proboszcz ks. Mariusz Grzesiowski.
Proboszczowie parafii Barkowo którzy mieli pieczę nad kaplicą w Białawach Małych od 1946r:
• ks. Stanisław Ekiert
• ks. Józef Jagielski
• ks. Stanisław Jędryczko
• ks. Władysław Niedźwiecki
• ks. Jan Wojtasik
• ks. Aleksander Szafarski
• ks. Zdzisław Olszewski
• ks. mgr kan Zbigniew Nowak
• ks. mgr Tadeusz Nowak
• ks. mgr Mariusz Grzesiowski (2010 – obecnie).
• ks. Józef Jagielski
• ks. Stanisław Jędryczko
• ks. Władysław Niedźwiecki
• ks. Jan Wojtasik
• ks. Aleksander Szafarski
• ks. Zdzisław Olszewski
• ks. mgr kan Zbigniew Nowak
• ks. mgr Tadeusz Nowak
• ks. mgr Mariusz Grzesiowski (2010 – obecnie).
Wspomnień wysłuchała i spisała Jania Fojt
Białawy Małe czerwiec 2014
ZAPRASZAMY RÓWNIEŻ DO OBEJRZENIA NASZEJ STRONY NA FACEBOOKU:
https://www.facebook.com/stowarzyszeniebialawy
Artykuł przeczytano 4186 razy