Z Opola
WITAM
Tak się złóżyło że ostatnio przeczytałem książkę o Wołyniu Marka Koprowskiego. Dużo czytam książek o Wołyniu
ponieważ moje kożenie są z Włynia. A dokładnie z Przebraża gdzie powstała samoobrona, jedna z pierwszych na
tamtych terenach. Gdzie dowodził tą samoobroną Zbigniew Cybulski. I opisał wszystkie mordy przez UPA w
swojej książce Czerwone Noce i Przebraże. Dużo też mi opowiadała moja Mamusia. Po latach napiałem wiersz o
ziemi wołyńskiej jak ludność musiała opuścić. Pomyślałem, że Wam ten wiersz też prześlę dla upamiętnienia.
UKOCHANA ZIEMIA.
Opuścili swoje kresy
Mieli tylko wóz i konia,
A na wozie parę rzeczy
Płóg i brony, trochę zboża.
Nie wiedzieli że przyjadą
I osiedlą się na stałe,
Na tych ziemiach odzyskanych
Co nam kiedyś je zabrano.
Chociaż ziemia ta bogata
To ciągnęło w tamte strony,
Tam została stara chata
Tutaj mieli płóg i brony.
Więc zostali na tych ziemiach
Szybko ją też pokochali,
Przecież to jest nasza ziemia
Tylko kiedyś nam zabrali.
Tu mieszkają dzieci, wnuki
Oni mają własne domy,
Pobierali tu nauki
Nie powrócą w tamte strony.
Więc historii już nie męczmy
Ona swoje wycierpiała,
Bądźmy tylko dla niej wierni
Niech Jej będzie cześć i chwała.
NAPISAŁ STANISŁAW KOWNACKI Z OPOLA.
Tak się złóżyło że ostatnio przeczytałem książkę o Wołyniu Marka Koprowskiego. Dużo czytam książek o Wołyniu
ponieważ moje kożenie są z Włynia. A dokładnie z Przebraża gdzie powstała samoobrona, jedna z pierwszych na
tamtych terenach. Gdzie dowodził tą samoobroną Zbigniew Cybulski. I opisał wszystkie mordy przez UPA w
swojej książce Czerwone Noce i Przebraże. Dużo też mi opowiadała moja Mamusia. Po latach napiałem wiersz o
ziemi wołyńskiej jak ludność musiała opuścić. Pomyślałem, że Wam ten wiersz też prześlę dla upamiętnienia.
UKOCHANA ZIEMIA.
Opuścili swoje kresy
Mieli tylko wóz i konia,
A na wozie parę rzeczy
Płóg i brony, trochę zboża.
Nie wiedzieli że przyjadą
I osiedlą się na stałe,
Na tych ziemiach odzyskanych
Co nam kiedyś je zabrano.
Chociaż ziemia ta bogata
To ciągnęło w tamte strony,
Tam została stara chata
Tutaj mieli płóg i brony.
Więc zostali na tych ziemiach
Szybko ją też pokochali,
Przecież to jest nasza ziemia
Tylko kiedyś nam zabrali.
Tu mieszkają dzieci, wnuki
Oni mają własne domy,
Pobierali tu nauki
Nie powrócą w tamte strony.
Więc historii już nie męczmy
Ona swoje wycierpiała,
Bądźmy tylko dla niej wierni
Niech Jej będzie cześć i chwała.
NAPISAŁ STANISŁAW KOWNACKI Z OPOLA.
Artykuł przeczytano 2307 razy