Fot. 3 Końcowy etap sklejania odnalezionego w ziemi pomnika (fot. Maciej Stefański)


Fot. 4 I zestawiony kolejny pomnik w lapidarium

W wyniku tych działań kilkanaście kolejnych pomników odzyskało czytelne napisy inskrypcyjne i zostało zakonserwowanych chemicznie.


Fot. 5 Efekt wczorajszego malowania tabliczek przez wolontariuszki


Fot. 6 Zakonserwowany już impregnatem pomnik „Franki Pawłoskiej”


Fot. 7 Odnowione napisy u Józefa Skoczylasa

Podczas prac przy stalowym krzyżu pani Romańczyk uznaliśmy, że warto zdemontować miedzianą płytkę inskrypcyjną, aby zregenerować ją w Polsce i ponownie zamontować na mogile.


Fot. 8 Krzyż na mogile pani Romańczuk

Kolega Ryszard odczyścił z rdzy całość metalowej konstrukcji i została ona pomalowana czarną farbą konserwującą. Tabliczkę odnowimy we Wrocławiu i przywieziemy tutaj, aby zamocować przy krzyżu.


Fot. 9 Tabliczka zdemontowana, a krzyż pomalowany

W lapidarium natomiast jeden z elementów pomnikowych posiadał wyżłobienia, które udało się odszyfrować, więc wolontariuszki odmalowały napis i element ten umieściliśmy na jednym z postumentów.


Fot. 10 Element, na którym udało się odszyfrować napisy


Fot. 11 Malowanie napisów na tym elemencie


Fot. 12 Tablica pomalowana, choć liternictwo okazało się mocno pomieszane, gdyż występują w nim litery łacińskie oraz cyrlica


Fot. 13 Wolontariusz Maciej impregnuje ustawione poprzedniego dnia i odmalowane krzyże

Na zakończenie dnia wolontariusz Ryszard odnalazł jeszcze w zaroślach pomnik na mogile trójki dzieci państwa Olejników, przy którym był ułamany krzyż. Wiemy więc, że kolejnym razem trzeba zająć się tym pomnikiem, aby przywróci o nim pamięć.


Fot. 14 Odnaleziony w zaroślach pomnik Olejników


Fot. 15 Płyta czołowa pomnika Olejników

Po wykonaniu wszystkich możliwych prac zapaliliśmy symbolicznie, na kilkunastu mogiłach znicze i odmówiliśmy krótką modlitwę za pochowanych tu zmarłych, a po zapakowaniu wszystkich rzeczy do samochodu udaliśmy się do miejsca zakwaterowania.


Fot. 16 Znicz na mogile Jerzego-Leliwy Żurowskiego (Orlęcia Lwowskiego)


Fot. 17 Znicze u gen. Romana Wybranowskiego i córki Ludwiki Ujejskiej


Fot. 18 Znicz przy wykopanym kilka lat temu krzyżu


Fot. 19 Znicz u ks. Leona Korzeniowskiego

Szczęśliwie cały dotychczasowy pobyt na Ukrainie przebiegł bezpiecznie i pomyślnie. Przed nami jutrzejsza podróż powrotna do Polski.


Fot. 20 Końcowy (na 2023 rok) wygląd tworzonego od lat lapidarium

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do zrealizowania tego wyjazdu, w szczególności:

- Wielebnym Księżom Proboszczom i ofiarnym Parafianom parafii NMP Różańcowej we Wrocławiu-Złotnikach i NSPJ w Sulistrowicach, dzięki którym pozyskaliśmy fundusze na opłacenie wszystkich kosztów wyjazdu,

- Natalce Kowcz i Harcerzom z Sobótki za Pozyskane dary i przeprowadzenie kwest w Sulistrowicach,

- Życzliwym przyjaciołom z Wrocławia Złotnik za uczestnictwo w kweście, a także przekazane dary,

- Krzysztofowi z Monachium za przekazane „sterty” odzieży dziecięcej i obuwia

- Maćkowi (wolontariuszowi) za przekazane dary medyczne

- Wiesławowi za dary medykamentów stomijnych

- Joannie i Dorocie z Krakowa – za przekazane dary pomocy humanitarnej

- Siostrom Franciszkankom Rodziny Maryi, u których znaleźliśmy serdeczną opiekę i zakwaterowanie,

- Staroście Dawidowa – Wasylowi Kuzykowi – za wszelką, życzliwą pomoc

- Panu Przedsiębiorcy z zakładu, który każdorazowo udostępnia nam wodę na potrzeby mycia pomników

- Konsulatowi RP we Lwowie oraz służbom granicznym Polski i Ukrainy za pomoc w sprawnym przekraczaniu granicy

- Redaktorom Radia Lwów i Kuriera Galicyjskiego – Państwu Marii i Konstantemu Pyż i Panu Konstantemu Czawadze – za okazywane zainteresowanie naszymi działaniami i zawsze życzliwe, serdeczne i sympatyczne spotkania

- wszystkim innym życzliwym osobom, które wsparły nas w jakikolwiek sposób – także i tym wspierającym modlitwą i dobrym słowem, a które przeoczyłem, lub nie zdołałem tu wymienić.

- osobiście dziękuję wolontariuszom – Dorocie, Natalce, Ryszardowi i Maćkowi za odważne podjęcie decyzji o wyjeździe i mozolnej, ciężkiej pracy na cmentarzach i wszystkie, wspólnie spędzone chwile podczas aktualnego wyjazdu

- dziękuję także rodzinom wolontariuszy – za ich troskę o nasze losy i wszelkie udzielane wsparcie.


relację opracował
Zbyszek Saganowski

Powrót do dnia pierwszego