W uroczystości oprócz wojskowego pocztu sztandarowego uczestniczyły poczty sztandarowe: Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej i Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – Okręg Wrocławski z asystą żołnierzy 16. Dolnośląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Uroczystość patriotyczno-religijna odbyła się z inicjatywy wrocławskiego Środowiska Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej przy współudziale Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu oraz proboszcza parafii M.M. Kolbego we Wrocławiu i zgromadziła nie tylko przedstawicieli środowisk kombatanckich.


Do kościoła przybyła nieliczna grupa kombatantów wrocławskiego Środowiska Żołnierzy 27. WDP AK: Stanisław Staniuk z legendarnego „Oddziału Korda” kapitana Kazimierza Filipowicza; Teresa Kadłuczka, córka delegata Rządu na powiat kowelski Walentego Kościelniakai ich rodziny oraz zaproszeni Goście m.in: honorowy prezes wrocławskiego Środowiska Żołnierzy 27. WDP AK Ryszard Kłosiński; wiceprezes Zarządu Okręgu Obszaru III Lwowskiego ŚZŻ AK Paweł Buczak; były konsul generalny RP w Toronto Krzysztof Grzelczyk; zastępca dowódcy Garnizonu Wrocław płk Krzysztof Lis; komendant Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnychi Chemicznych we Wrocławiu płk Adam Przygoda; przedstawiciel Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu komisarz Arkadiusz Majcherek; przedstawiciele z Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN we Wrocławiu Joanna Demków i Jerzy Rudnicki, który prowadził uroczystą ceremonię przed tablicą upamiętniająca żołnierzy 27. WDP AK; przedstawiciele Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej we Wrocławiu; przedstawiciele Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów; dyrektor wrocławskiego Centrum Seniora Robert Pawliszko.


Zgromadzonych z życzliwością powitał proboszcz parafii Maksymiliana Marii Kolbego
we Wrocławiu ksiądz prałat dr Czesław Majda.


Kapłanem koncelebrującym Eucharystię i głoszącym Słowo Boże był kapelan Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej ks. Zbigniew Słobodecki.

Po zakończonej Mszy świętej, w asyście orkiestry i kompanii honorowej, poczty sztandarowe wraz uczestnikami podniosłego wydarzenia udali się na dziedziniec kościelny, gdzie znajduje się tablica upamiętniającej żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.


Przy tablicy upamiętniającej żołnierzy 27. WDP AK kompania honorowa z Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu wystawiła posterunek honorowy.


Odegrano i odśpiewano hymn państwowy Rzeczypospolitej Polskiej, po nim były wystąpienia okolicznościowe z udziałem przedstawiciela IPN Jerzego Rudnickiego i kombatantki Teresy Kadłuczka.


Po wystąpieniach okolicznościowych porucznik Paulina Rogala-Stokrocka z Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu poprowadziła Apel Pamięci, zakończony salwą honorową.


Salwę wykonali żołnierze kompanii honorowej wystawionej przez Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu. Następnie delegacje przystąpiły do składania wieńców, wiązanek kwiatów i zapalano znicze pamięci przy tablicy upamiętniającej 27. Wołyńską Dywizję Piechoty Armii Krajowej.

Uroczystość zakończyła „Pieśni Reprezentacyjnej Wojska Polskiego” odegrana przez Orkiestrę Reprezentacyjną Wojsk Lądowych we Wrocławiu.

W dniu 15 stycznia 1944 roku, komendant Okręgu Wołyńskiego Armii Krajowej pułkownik Kazimierz Bąbiński „Luboń”, wydał rozkaz mobilizacyjny wszystkim konspiracyjnym grupom wojskowym, samoobrony i partyzanckim. Miejsce koncentracji wyznaczono w zachodniej części Wołynia, w rejonach polskich największych ośrodków samoobrony w Zasmykach i Bielinie.

W dniu 28 stycznia 1944 roku na odprawie oficerów sztabu Wołyńskiego Okręgu AK, podjęto decyzję powołania do życia przedwojennej 27. Dywizji Piechoty, którą wkrótce na wniosek Komendanta Głównego AK nazwano 27. Wołyńską Dywizją Piechoty Armii Krajowej.

W organizacji dywizji nawiązano do przedwojennych tradycji 27. Dywizji Piechoty, 13. Dywizji Piechoty oraz Wołyńskiej Brygady Kawalerii.

Zachowano dawną numerację pułków, dla zadokumentowania ciągłości i związania ich z pułkami Wojska Polskiego
z 1939 roku.

Był to największy partyzancki związek taktyczny na okupowanych podczas II wojny światowej ziemiach polskich. W szczytowej fazie rozwoju, po zakończeniu mobilizacji pod koniec marca 1944 roku, dowódca 27. WDP AK dysponował siłą wynoszącą około 6 500 ludzi.

Choć nie dysponował bronią ciężką, ani samolotami, prowadził równorzędną walkę z regularnymi oddziałami niemieckich wojsk frontowych. O jego sile bojowej nie stanowiła posiadana broń, lecz wielki patriotyzm, nakazujący żołnierzom ofiarną obronę swej małej ojczyzny.


Zapraszam do galerii zdjęć z tego wydarzenia.

Tekst i zdjęcia Andrzej Powidzki
Wrocław - 29.01.2023 r.